Lex van Drooge en Gee van Enst kwamen samen op het idee van de Roeivierkamp én brachten het tot uitvoering.

Het idee

December 1972. Een ijzige wind waait door de uitgestrekte velden van Ouderkerk aan de Amstel. Op knarsende stadsfietsen banen Nereïden-coaches Lex van Drooge en Gee van Enst zich een weg richting Uithoorn. Achter hen ploetert een eerstejaars acht op de koude Amstel, onregelmatig roeiend en zichtbaar worstelend om het tempo van hun coaches bij te houden. Daar, tussen de schemerige polders, ontwaakt een idee dat de geschiedenis van de Nederlandse roeisport voorgoed zou veranderen: de Roeivierkamp.

Eentonige winters

In de wintermaanden ligt de roeiwedstrijdkalender akelig stil. Voor roeiers en coaches is deze periode – destijds bijna een half jaar – een monotone opeenvolging van trainingen, vaak in barre weersomstandigheden, zonder uitzicht op competitie. Volgens Lex van Drooge en Gee van Enst was dit een gemiste kans. Hoe kon de sport in deze lange, saaie winterperiode worden verrijkt met meer uitdaging en plezier? Tijdens hun coachsessies richting Uithoorn spraken ze hardop over een nieuwe wedstrijdvorm. De bestaande opties, zoals de Head of the River Amstel, waren in hun ogen niet ideaal. Er waren nauwelijks wedstrijden vóór het baanseizoen en de Head was, hoewel prestigieus, een eenzijdige race over een lange afstand, zonder voorrondes of een goede plek voor toeschouwers. Er moest iets nieuws komen, iets dat meer dynamiek en beleving bracht in het Nederlandse roeien.

Inspiratie

Beide coaches vonden inspiratie in de Henley Royal Regatta, waar ze eerder met groot plezier getuige waren van een unieke mix van sport en spektakel. In het Engelse Henley on Thames stroomden toeschouwers in grote getalen toe. De combinatie van een levendige tribune, een bruisende sfeer en wedstrijden met duidelijke starts en finishes, leek een gouden formule. Iets soortgelijks ontbrak in Nederland, op de Varsity na. Daarnaast had Gee van Enst, naast roeier ook een gepassioneerd schaatser, al langer nagedacht over variatie in wedstrijdafstanden. In de schaatssport werden tijdens allroundtoernooien over vier afstanden geracet (500, 1500, 5000 en 10.000 meter), met een puntensysteem dat de prestaties samenvoegde. Waarom niet een vergelijkbare aanpak binnen het roeien? Aangezien de snelheid van een roeiacht ongeveer de helft is van die van een schaatser, besloot Van Enst dat de afstanden gehalveerd moesten worden. Zo ontstond het concept van een vierkamp: een wedstrijd over meerdere afstanden, waarbij uithoudingsvermogen én snelheid werden getest.

De geboorte van de Roeivierkamp

Met iedere sessie werd het idee concreter. Van Drooge en Van Enst combineerden hun inspiratiebronnen tot een uniek evenement. Een wedstrijd met verschillende afstanden, een bruisende sfeer, een duidelijke start en finish, en ruimte voor toeschouwers om te genieten van de sport. Het fundament voor de Heineken Roeivierkamp was gelegd. Wat begon als een idee tijdens koude coachsessies door de polder, groeide uit tot een iconisch evenement dat decennialang een hoogtepunt op de Nederlandse roeikalander zou blijven. De wedstrijd is voor jong en oud, topsport en breedtesport, roeier en niet-roeier. Iedereen is hier welkom!

Een nieuwe traditie ontstaat

Het bedenken van het concept was één ding, maar het realiseren van de roeiwedstrijd bleek lastiger. Hoewel Nereus het plan snel steunde vanwege de voordelen voor de vereniging, was de conservatieve Roeibond een groter obstakel. Met een slimme aanpak wisten Lex van Drooge en Gee van Enst uiteindelijk toestemming te krijgen, op voorwaarde dat de race op uitnodiging zou plaatsvinden. Dit losten ze simpel op door alle verenigingen uit te nodigen. Met een team van ruim 35 Nereïden werd de organisatie opgepakt. Het doel was helder: de race moest spectaculair zijn voor toeschouwers en strak georganiseerd zonder onnodige onderbrekingen. De opzet met vier afstanden bracht variatie en een belangrijke innovatie was het omkeren van de startvolgorde: de snelste ploegen startten als laatste. Dit zorgde voor een spannendere en dynamischere wedstrijd. Hiermee was de basis gelegd voor een succesvol en uniek evenement.